kuşlar uçuyor
ve hepsi kendi havasında.
hava sonsuz boşluk.
güneş, yıldızlar ve bulutlar...
onlar da boşa kanat çırpıyor
bizim gibi.
hayattalar yani,
türkiye'deler.
tek dertleri de bu sanki.
düşününce
bizim gibi;
kime, ne zararları var?
-
kısacık ömürlerinde
yükselmek ve alçalmak tek yaptıkları.
yahu,
havada öleyazan bir kuş
bizim kadar alçalamaz,
gücünü toparlayamayıp yere düşse
bizim kadar incinemez.
son nefesinde bir kediye yem olsa
bizim kadar yenilemez.
kime, ne zararları var?
-
tutsaklığa karşı bir duruş işte kuş.
en azından benim için.
hepimizin kendi sınırları var.
kuşlarsa sınırları aşıyor.
umutsuz günlerimizde bir an için gördüğümüzde
anlamsız hayatlarımıza kol, kanat geriyor.
e bu da bizi kuş beyinli yapıyor.
bu laf bile kibir dolu.
kibrimiz, insanlığımızdan.
insanlık, sandığımızdan kötü.
sandığımızda da sadece kötülükler var.
bu da bizi insan yapıyor.
dünyanınsa altı, üstü kuş.
kuş nereyi istila ediyor?
kime, ne zararları var?
-
tarih, melekleri bile kanatlı resmetmiş.
kuşlar da gökyüzünün melekleri
başlarında bir hareleri olmasa da.
üstelik seslerinde hayat buluyoruz.
allah affetsin,
israfil'in pozitifi.
öğreniyoruz,
öğreneceğiz.
ölüm, herkesin kıyameti.
hepimiz bir gün öleceğiz.
ve öldürdüğümüz her kuş için hayat bize sormayacak mı
kime, ne zararları var?
-
buyursunlar: https://www.gazeteduvar.com.tr/yesil-papaganlar-bakanligin-elinden-simdilik-kurtuldu-haber-1568720
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder