21 Aralık 2020 Pazartesi

kime kadar?

şunu unutmayacağım;
ne eskisi gibi gülüyorum, 
ne de eskisi gibi yazabiliyorum.
hayat beni değiştirdi.
-
insanlara tahammülüm azaldıkça
yazdıklarım kısaldı.
kelime oyunları;
başka oyunlara yer kalmadı.
-
evimde tek oda,
kalbimde birkaç odacık.
hepsi kiralık.
ister pezevenklik de,
ister emlakçılık.
ister kapora,
ister vizite.
-
değişiyorum istemeden 
ve adın neydi unuttum.
hissen var hissimde.
hissin yok, bundan yoksun.
senden yoksun hissim var hissemde 
ve olmayan bir hissen de
anlıyorum artık bunu.
değişiyorum istemeden.
-
şairin elindeki anahtarlar 
ve bendeki maymuncuklar.
ev benim,
hırsız benim.
kiracıyım hayatta.
ben, benim.
dahası sen kimsin amına koyayım?
varsa cevabın karşında aynalar.
baktığın yüzler.
hepsi aynılar.
tükürdüm hepsine.
hepsine yazık.
hepsine lanet
et.
-
bak,
yarın yine sabah olacak.
gün doğacak ve içim kararacak.
düşünürdüm bunca zaman öldüğümü fakat
bazı şeyler ilelebet yaşayacak.
ben istediğim sürece ellerim elbet yazacak.
kalbimi bir okuyan bulunur elbet fakat
yazdıklarımı kim anlayacak?
ben yabancılaştım kendimden.
emin değilim aklımdan, fikrimden.
yazdıklarım ne içimden, ne işimden...
hepsi bana çıkıyor.
söylediğim, kibrimden.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder