insan yorulmaktan yoruluyor.
yani, ne bileyim...
bazen tuzluğa özeniyorum. hayatta yorulmak gibi bir derdi yok.
aylardır mutfakta öylece duruyor
ve aylardır mutfakta durmak onun sikinde bile değil.
ha mutfakta durmuş,
ha götüme sokmuşum...
-
tuzluğun gidip yanına "ne biçim tuzluksun amına koyayım?" desem,
dediklerim bir deliğinden girip, diğerinden çıkacak.
"sikerim böyle gastronomiyi, kullanmıyorum tuz muz!" desem
yine beni sallamayacak.
anca benim onu sallamam lazım yemeğe tuz atmam için.
zira bazı yemekler tuzsuz çekilmiyor.
zira tekila da.
zira.
sırf zira yazmak için örnekleri çoğaltabilirim ama yapmıyorum.
zira havamda değilim.
hop, yazdım mı bir zira daha?
mehh...
-
uzun lafın kısası,
tuzluk bile şu sıralar benden iyi yaşıyor.
sokarım böyle hayata...
-
not: tuzluğu götüme sokmak konusunda ciddi değilim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder